Hebben wij het over de Corona crisis dan hebben wij het ook over het wegvallen van een verouderd systeem. Het is nu tijd voor een Global Awakening en dat is zeker gaande over de hele wereld. Na alle restricties en aanpassingen die ons zijn opgelegd, onder het mom van ‘intelligente lockdown’ zijn er veel veranderingen in ons leven gekomen. Het is onder andere voor veel mensen een nieuwe ontdekking van henzelf als zijnde mens. En dan met name ook de inzichten die tot hen komen door het ontdekken van zaken die voorheen verborgen waren. In hun leven, in hun leefpatroon, in hun systeem van aanpak of leven volgens de automatische piloot.
Het zijn moeilijke tijden voor zowel onze kwetsbare ouderen alsook onze kwetsbaren in de samenleving in het algemeen. Ook de massa die vooralsnog niet helemaal bewust hun leven vormgeven krijgen het lastig. Opeens moeten wij thuis werken, kinderen vrij van school, man thuis, of vrouw, beiden staan voor taken die vroeger, in de tijd van mijn generatie opgroeien (jaren 60/70/80) nog heel gewoon waren. Thuis binnen het gezin werd er nog een spelletje gespeeld, wel televisie maar verder niet overdreven, men pakte nog met regelmaat een goed boek, kinderen speelden buiten, althans in mijn jeugd (opgegroeid in een dorp).
Verder merken de mensen nu dat het toch wel ‘leeg’ was in hun leven, binnen het gezin en werkkring. Individualistisch is niet erg, zelfs een noodzaak om als een individu te leren leven in deze maatschappij is een dappere ontdekking naar meer onafhankelijkheid, je eigen boontjes doppen. Tegelijkertijd kan het een valkuil zijn naar te ver doorslaan en helemaal opgaan in je eigen behoeftes, verlangens en meer en meer te willen consumeren, geen oog meer te hebben voor anderen, sociale armoede. Grappig dat de situatie daarin nu ook spiegelt, want er bestaat nu een begrip ‘social distancing’ nooit eerder van gehoord en nu een van de voorwaarden voor het omgaan met elkaar. Ook sociale armoede dus in de zin van totale onthouding van enig fysiek contact, juist waar je in tijden van crisis zo een grote behoefte aan hebt. Verder lijkt het erop dat juist een grote groep mensen zich nu zeer eenzaam voelt. Meer dan ooit. Veel van deze mensen wonen alleen en hebben misschien ook een klein sociaal netwerk, dat zich meestal nog buiten de deur afspeelt. Naar een club gaan, dagbesteding, met vrienden op pad, wandel- en fietsclub en zo meer. En een groep die nu thuis werkt en gewend is aan collega’s en deze moeten missen. Het valt niet mee.
Waar heb jij je eigenwaarde, je zelf aan getoetst de afgelopen jaren is dan de vraag. Want je hebt vast meer waarde aan jezelf toegekend door het functioneren op je werk, je baan, de belangrijkheid van het ego opgehemeld. Of binnen de zorg voor je familie, je gezin en hoe je nodig bent, en eigenlijk ‘onvervangbaar’ bent. Of je werk als zelfstandig ondernemer waar nu je toko aan een zijden draadje hangt. Het is allemaal verschrikkelijk NU. Ja. En er is ook een keerzijde aan dit alles. Want je wordt gedwongen anders naar de situatie te kijken, en je leven eens grondig onder de loep te nemen. Want wie ben jij eigenlijk nog? Wat ben je nog waard nu je masker waaronder jij je verborgen hield, qua status en zelfbeeld nu zo zichtbaar wordt en misschien wel aan gruzelementen valt. Wat een uitdaging staat er te wachten voor zovelen. Durf je dat ook aan te gaan? Eerlijk en oprecht, naakt naar jezelf te kijken, te zien waar je werkelijk voor staat, voor gaat, en wie je bent, wat je verlangens, je dromen zijn? Zonder die crisis, zonder die ander, zonder je gezin, familie, werk, status, financiële zekerheid? Ben jij een moedig mens en durf jij dat aan te zien? Dapper mens ben je. Het is een mooie kans zou ik zeggen. Een kans om werkelijk te zijn wie je bent. Een kans opnieuw je leven te heroverwegen, te hervormen, richting te geven. Ach, het is maar een idee, misschien ook niet voor iedereen nu hier op deze wonderlijke planeet AARDE weggelegd. Toch komt het nu niet voor niets. de aarde kan eindelijk tot rust komen door deze rustperiode, oh wat heerlijk en dankbaar is onze moeder planeet. Finally a break. En komt er ruimte voor het ontstaan van een nieuwe AARDE, hoe dit er dan ook uit gaat zien. Met deze rustpauze ben ik ook blij want het geeft mij, gevoelige en bewust levend wezen hier ook een kans mijzelf te verinnerlijken, ook al is dat een dagelijkse gewoonte, maar het geeft net iets meer rust en ruimte. Want de lucht is schoner en er is minder geluid, de lucht is blauwer dan blauw, de zon is helderder dan helder, de nachtelijke hemel is nog nooit zo kraakhelder geweest met onze prachtige planeten en sterren, een stukje thuisbasis vanuit ons melkwegstelsel en ons oneindige Universum. Ik ben dankbaar, ik ben blij en gelukkig.
Aan de andere kant van de medaille zijn er ook tegengeluiden en andere scenario’s gaande en word ik gebombardeerd met negatieve en angst berichten. Het boeit mij niet, ik weet, neem waar, ben niet onbewust. Heb jaren geleden gekozen voor het licht en liefde en dat doe ik nog steeds, dus ik omarm al hetgeen er op mijn pad komt en mij wil informeren maar ik verbind mij alleen met wat voedend en van een hoge trillingsfrequentie is. Ik wil mijzelf niet vervuilen met bijzaken en daarom heb ik een keuze gemaakt, ik ontken niet dat er donkerte en duister en verborgen zaken zijn, ik kies bewust mij daar niet op te richten, het te voeden. Ik leef vanuit een open hart en vertrouw op het Universum. En jij lief mens, beste lezer kunt daarin ook jouw keuze maken. In ieder geval wens ik jou een liefdevolle en positieve voortzetting van je pelgrimspad. Je bent krachtiger en stralender dan je denkt. Espavo!
By Oreana/zenart creations – april 2020
deze tekst mag ter inspiratie worden gedeeld met derden uitsluitend met bronvermelding van de auteur
